Zwarte werknemers zijn gezonder op meer diverse werkplekken

3 min lezen233 weergaven


In de eerste studie in zijn soortOnderzoekers van de UC Berkeley School of Public Health ontdekten dat zwarte werknemers in autofabrieken in Michigan met een groter aantal zwarte collega’s een betere cardiovasculaire gezondheid hadden dan zwarte autoarbeiders die in overwegend witte fabrieken werkten.

Groep werknemers met helmen die in een cirkel staan ​​en glimlachen en klappen

De retrospectieve cohortstudie, die in september online werd gepubliceerd, vóór de publicatie in de Tijdschrift voor Epidemiologie en Gemeenschapsgezondheidonderzocht bijna 40.000 autoarbeiders uit drie autofabrieken in Michigan.

“Onder zwarte werknemers hebben we een sterk beschermend verband waargenomen tussen een grotere raciale diversiteit onder het personeel en cardiovasculaire sterfte”, schreven de auteurs. De resultaten onder blanke werknemers waren gemengd, met beschermende gezondheidseffecten in fabrieken met minder dan 20% zwarte werknemers en ofwel geen effecten, ofwel schadelijke effecten, in de fabriek met meer dan 20% zwarte werknemers gedurende de follow-upperiode.

Advertentie
X

Professor Ellen Eisendirecteur van het Occupational and Environmental Epidemiology Training Program van Berkeley Public Health, was senior auteur van het artikel. Hoewel Eisen het grootste deel van haar carrière de blootstelling aan het milieu op de werkplek heeft bestudeerd, is ze ook geïnteresseerd geraakt in het beschouwen van de werkplek als een sociale determinant van de gezondheid.

“Ik ben meer gaan nadenken over de werkplek als een sociale constructie, en heb de gevolgen voor de gezondheid van baanverlies bestudeerd, evenals de gevolgen van raciale samenstelling en segregatie op de werkplek als maatstaf voor structureel racisme”, zei Eisen in een interview. “Ik realiseerde me dat we over de informatie beschikten om naar veranderingen in de raciale samenstelling in de loop van de tijd te kijken, en deze te behandelen als een variabele voor de lange termijn blootstelling, vergelijkbaar met andere blootstellingen aan het milieu.”

Hoofdauteur van het onderzoek Hilary L. Colbeth was een leerling van Eisen. Ze behaalde haar Ph.D. in epidemiologie in mei 2024 en is nu postdoctoraal onderzoeker aan UC Davis.

De onderzoekers ontwikkelden een kwantitatieve maatstaf voor de blootstelling aan raciale diversiteit: het percentage zwarte werknemers dat jaarlijks in elke fabriek werkt. Vervolgens onderzochten ze het risico op hart- en vaatziekten van elke werknemer in relatie tot hun gemiddelde langdurige blootstelling.

“Sinds eind jaren tachtig volg ik een grote populatie UAW-GM-autowerknemers op het gebied van sterftecijfers,” zei Eisen. “De beroepsbevolking bestond grotendeels uit blanke mannen, met in de loop van de tijd een groeiend aantal zwarte werknemers.” De onderzoekers maakten gebruik van longitudinale gegevens uit dit cohortsterfteonderzoek onder autoarbeiders per uur in Detroit, Ypsilanti en Saginaw, Michigan, van 1941 tot 2015. De gegevens omvatten het percentage blanke en zwarte werknemers in elke fabriek in elk jaar en hart- en vaatziekten.

“Onze resultaten komen overeen met de literatuur die documenteert dat sociale omgevingsindicatoren voor ondersteuning een sterk effect kunnen hebben op de cardiovasculaire gezondheid in zwarte cohorten”, aldus Colbeth.

“In de fabriek in Detroit vormden blanke GM-werknemers na 1967 niet langer de meerderheid. Uit onderzoek blijkt dat blanke werknemers in een niet-blanke werkomgeving een verhoogde angst of statusbedreiging kunnen ervaren omdat ze niet gewend zijn een numerieke minderheidsstatus te bekleden.”

De auteurs pleiten voor de ontwikkeling van interventies gericht op beleid en praktijken op de werkplek om sociale steun, vertegenwoordiging en inclusiviteit aan te moedigen om de schade als gevolg van raciale uitsluiting te verminderen.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op Berkeley Volksgezondheidsnieuws. Lees de origineel artikel.





Bron