Reis naar antiracisme met DEI

2 min lezen49 weergaven


Capaciteitsgereedheid is een combinatie van motivatie en capaciteit om actie te ondernemen. Capaciteitsgereedheid binnen antiracismewerk vereist een verscheidenheid aan reeds bestaande omstandigheden die een veranderingsinitiatief ondersteunen om wortel te schieten en kan worden beoordeeld op zowel individueel als organisatieniveau. Enkele van deze factoren zijn:

  • Motivatie om een ​​verandering door te voeren (veranderingscommitment)
  • Geloof in het vermogen om dit te doen (veranderingseffectiviteit).
  • Handelingsvermogen (implementatie-effectiviteit)
  • Tijd, ondersteuning en duidelijkheid voor actie (beschikbaarheid van middelen)

Wanneer de organisatorische bereidheid tot verandering hoog is, is de kans groter dat organisatieleden verandering initiëren, meer moeite doen, meer volharding tonen en meer coöperatief gedrag vertonen. Het resultaat is een effectievere implementatie.

Laten we die eerdere kritische uitspraken en vragen nog eens bekijken. Zijn ze geldig? Misschien.

Is dit de beste manier om je focus te benutten terwijl je nadenkt over de lessen die je hebt geleerd uit de antiracismetraining? Nee.

Zijn deze reflecties een belangrijke mijlpaal in iemands reis naar raciaal bewustzijn? Absoluut.

Dus als we deze tegengestelde uitspraken horen, kunnen we zeggen: Gefeliciteerd! Je bent op weg.

Wanneer iemands geest naar deze gedachten gaat, kunnen we ze herkennen als een ingebouwde verdediging en minimalisering van hoe alledaags racisme blijft voortbestaan. Ze onthullen een combinatie van een gebrek aan motivatie en geloof, wat zeker alle acties zal saboteren en middelen van tijd, geld of planning zal verspillen die zijn toegewezen aan het ontmantelen van racisme. Deze weerstand kan veel onthullen als het wordt ondervraagd.

Het ondervragen van verzet is cruciaal voor antiracismewerk.

“Een reis wordt zo genoemd omdat je niet kunt weten wat je op de reis zult ontdekken, wat je zult doen, wat je zult vinden, noch wat je zult vinden met je zal doen.” — James Baldwin

De destructieve geschiedenis van onderdrukking en voortdurende aanhoudende onrechtvaardigheden zijn wijdverspreid en diep persoonlijk. En we weten dat het beginnen aan een DEI-reis een periode van ongelooflijke groei kan zijn voor een organisatie, wat het betreden van dit pad voor sommigen echt eng kan maken!

In 2017, Race om te leiden rapporteerde resultaten van een enquête en interviews met meer dan 4.000 non-profitmedewerkers, capaciteitsopbouwers en financiers in de Verenigde Staten. Eén bevinding gaf aan dat 48 procent van de mensen van kleur en 39 procent van de blanke mensen het eens of enigszins eens waren met de stelling: “non-profitorganisaties die proberen om rassen- en raciale gelijkheid in hun organisaties aan te pakken, creëren vaak spanningen die ze niet kunnen oplossen.”

We hebben keer op keer gezien hoe het gebrek aan bereidheid van een individu de vooruitgang kan belemmeren. Het kan een terugval veroorzaken, omdat de weerstand op zichzelf een vorm van sabotage is. Het haalt degenen die het meest worden getroffen door structurele ongelijkheid uit het middelpunt, leidt degenen die klaar zijn om te plannen en te doen af ​​en leidt het gesprek op een dwaalspoor.

Wat is er nodig om ‘uitgerust’ te zijn voor een reis naar diversiteit, gelijkheid en inclusie?



Bron