Acht manieren om gezinnen en scholen naar …

Hoewel er zeker veel heldere plekken zijn om te vieren, worstelt ons openbare schoolsysteem. Op zowel school- als districtsniveau zijn er ongekende niveaus van verdeeldheid, overweldiging en vermoeidheid Voor zowel families als opvoeders. Politiek en cultuuroorlogen zijn in toenemende mate de klas ingegaan en met hen een wolk van wantrouwen is afgedaald op het Amerikaanse schoolsysteem.

Zoals ik in de loop van bijna een kwart eeuw in het openbaar onderwijs heb gezien, vernieuwen onze scholen hun benaderingen om zich snel genoeg aan te gaan met gezinnen om de te ontmoeten verschuivende demografie. Ze vallen ook terug op conventionele betrokkenheid van het gezin benadert die op gebeurtenissen gericht zijn in plaats van gericht op het bevorderen van frequentere tweerichtingscommunicatie en het opbouwen van authentieke, voortdurende relaties tussen opvoeders en gezinnen. Zoals de onderzoeker Michael Fullan schrijft: “Nergens is de tweerichtingsstraat van meer leren in verval en behoefte aan sociale wederopbouw dan in de relatie tussen ouders, gemeenschappen en hun school.”

Additionally, reforms that are aimed at creating “better schools,” especially for low-income and students of color, continue to fail because educators avoid addressing one of the larger barriers to progress—investing small amounts of time in the best practices that build greater trust with underrepresented families, such as relationship-centered home visits, apps like TalkingPoints that spark two-way communication and transcend language barriers, or a quick phone call or text to share positive news with families about their child’s voortgang. Bijgevolg kan de afwezigheid van sterke partnerschappen op school-families ongelijkheden verergeren.

Is er een alternatief? Het teamkader van de families en opvoeders samen (FET) is een model van hoe de schoolgemeenschappen gestaag te transformeren. In de loop van de afgelopen acht jaar heb ik het genoegen gehad om te coachen en co-faciliteren met ouder- en opvoeder teamleiders op 30 scholen met FET-teams. Op basis van mijn lessen uit honderden van deze maandelijkse teambijeenkomsten, identificeerde ik acht belangrijke paden om zinvolle samenwerking te bevorderen en de relaties tussen opvoeders en diverse gezinnen te versterken.

Zoals ik in mijn boek verken, In hetzelfde team: samen opvoeders en ondervertegenwoordigde gezinnen samenbrengenauthentieke schoolfamilie-partnerschappen geven prioriteit aan het luisteren naar gezinnen, het eren van hen als experts en werken ze met hen samen als gelijke partners. Hier zijn acht manieren om dat te laten gebeuren in ruimtes waar opvoeders en gezinnen samenkomen.

1. Wees duidelijk over de bedoelingen

Een effectieve facilitator heeft een enorme duidelijkheid over hun intenties en brengt ze transparant over. Zoals mijn faciliterende mentor Diane Musho Hamilton ooit tegen mij zei: “Intentie drijft de aandacht.”

Dat betekent dat onze bedoeling onze aandacht vestigt op wat we bevoorrechten. “We kiezen vaak voor de sjabloon – en de activiteiten en structuur die ermee gepaard gaan – voordat we duidelijk zijn over ons doel”, schrijft Priya Parker in De kunst van het verzamelen. ‘Maak een doel van uw uitsmijter. Laat het beslissen wat er in je bijeenkomst gaat en wat buiten blijft. ‘

Grote facilitators balanceren openheid en afstemming op de behoefte van de groep met intentionaliteit.

2. Luister diep

Alle mensen willen zich gehoord voelen. Grote leiders blijven hun vermogen ontwikkelen om diep te luisteren. Diep luisteren bouwt een gevoel van gelijkheid op, kalmeert het zenuwstelsel en kan transformerend zijn, terwijl we het referentiepunt “I” laten vallen en dingen proberen door een nieuw perspectief te zien. Diep luisteren onderscheidt ons van onze typische benadering van luisteren, omdat we dat zijn:

• Onze volledige aandacht besteedt door multitasking te vermijden of na te denken over onze reactie
• Het lezen van signalen uit de lichaamstaal van mensen, als erkenning van het feit dat 93% van de communicatie non-verbaal is
• Geconfronteerd met de spreker, stabiel oogcontact maken en een bewustzijn van onze eigen lichaamstaal laten zien
• Afstemmen op wat mensen zowel zeggen en niet zeggen in hun opmerkingen om inzicht te krijgen en nieuwe vragen op te wekken
• Het gebruik van reflecterende luistertechnieken zoals het samenvatten, synthetiseren of erkennen van een impactvolle uitdrukking of zin wanneer de spreker klaar is met delen
• Luisteren met een open hart en een bereidheid om te worden getransformeerd

Auteur en opvoeder Parker Palmer herinnert ons eraan dat “als ons luisteren wordt meer open – en sprekers beginnen te vertrouwen dat ze worden gehoord door mensen wiens wens is om het voor iedereen veilig te maken om de waarheid te vertellen –hun sprekend wordt ook opener. “

3. Stel geweldige vragen

Stel geweldige vragen. Het klinkt eenvoudig genoeg, maar als we eerlijk zijn, zijn de meesten van ons meer gericht op slim klinken in onze antwoorden of opmerkingen. Vragen kunnen zijn als ‘lantaarns’, die nieuwe mogelijkheden voor partnerschap en samenwerking verlichten. Naar mijn ervaring wordt de kwaliteit van FET -bijeenkomsten vaak gevormd door de kwaliteit van onze vragen. Doordachte en tot nadenken stemmende vragen onthullen onze openheid voor andere perspectieven, laten zien dat we anderen echt waarderen en respect en interesse communiceren.

Aangezien er grote vragen voortkomen uit oprechte nieuwsgierigheid, probeer je, terwijl je diep luistert, aandacht besteden aan wat je intrigeert of zich afvraagt. Stel vervolgvragen die de groep energie geven, de deelnemers ertoe brengen om een ​​grotere diepte te delen of het gesprek dieper te nemen. De beste vragen hebben de neiging om:

• open zijn;
• gegrond zijn in een echt verlangen om te leren;
• provocerend zijn door het denken van de persoon te onderbreken en onevenwicht te veroorzaken;
• Kom uit een mentaliteit van het nog niet weten van het juiste antwoord;
• uitbreiden in plaats van de arena van verkenning te beperken; En
• Passie oproepen.

4. Ken uw rol

Om effectief te zijn, moeten alle teamleiders duidelijk zijn over wat hun rol is als facilitator. Deze definitie kan vloeiend zijn, afhankelijk van de behoeften van de groep, de context en de gewenste resultaten. Ik hou van de definitie die Parker biedt in De kunst van het verzamelen– Dat een facilitator “is iemand die is opgeleid in de vaardigheid van het vormgeven van groepsdynamiek en collectieve gesprekken.”

Hoe brengen we het volledige assortiment van anderen voort? Dit bereiken is vooral belangrijk in ruimtes zoals FET, waar ons doel is om transformatie te creëren en de status -quo uit te dagen. We doen dit door de ruimte veilig te maken voor de ziel om te ontstaan, wat misschien wel de grootste uitdaging is die elke facilitator gezichten.

Het is ook cruciaal als facilitators van verschillende ruimtes om af te stemmen op hoe de machtigen en bevoorrechte het gesprek beïnvloeden en hoe de gemarginaliseerde wordt beïnvloed. In FET gebruiken we consequent structuren die ruimte maken voor gemarginaliseerde stemmen, zoals getimede dyades of het delen van cirkels die alle deelnemers de kans geven om hun perspectief te delen.

5. Neem een ​​relationele aanpak

Facilitators moeten voorzichtig zijn met het verminderen van vergaderingen tot een transactionele aanpak, met name in instellingen die historisch bepaalde stemmen hebben gemarginaliseerd en ernaar streven bestaande paradigma’s te veranderen. Een van de belangrijkste redenen waarom we moeite hebben om vooruitgang te boeken bij het creëren van meer billijke systemen, is te wijten aan een gebrek aan relaties. Voor relaties om te floreren, is het cruciaal dat facilitators opzettelijk zijn over het bedenken van structuren die psychologische veiligheid voor elk individu bevorderen En pleeggroep Unity.

In de beginjaren van FET leerde ik dat als we meteen in het groepsgesprek sprongen, zowel families als personeel vaak terughoudend waren om te delen. Dit is de reden dat FET -vergaderingen beginnen met maaltijden, teambouwers en het openen van cirkels. Deze aanpak eert de wijsheid van het adagium Ga langzaam gaan om snel te gaan. Om dit te bereiken, moeten facilitators ervoor zorgen dat het versterken van relaties de prioriteit is. In een vergadering vertaalt dit zich in het focussen op het bouwen van verbindingen en het betrekking hebben op elkaar als bij het bespreken van onderwerpen. Mensen komen eerst, vóór het proces en de doelen.

6. Dien als een connector

Het is belangrijk dat teamleiders niet alleen bekwaam zijn in het opbouwen van relaties met deelnemers, maar ook het cultiveren van relaties tussen hen. Hoewel de facilitator het geheel moet vasthouden – prioriteiten maken van wat de groep meer ten goede zal komen dan wat individuele behoeften zou kunnen voldoen – is het ook belangrijk voor de facilitator om aandacht te schenken aan en contact te maken met de personen in de groep.

De FET-leiders die het meest effectief versterken van de verstandhouding of het draaien van mid-meeting volgen de lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen van individuele deelnemers. Ze versterken ook verbindingen met teamleden die ze niet goed weten door gesprekken te voeren voor en na bijeenkomsten met hen. Dit versterkt uiteindelijk het hele team.

Teamleiders moeten zichzelf ook zien als bruggen die individuen helpen contact met elkaar te verbinden en niet alleen met hen of de groep als geheel. Zoals Priya Parker schrijft: “Een maatstaf voor een succesvolle bijeenkomst is dat het begint met een groter aantal gastheer-guestverbindingen dan gast-guest en eindigt met die tallies omgekeerd, ver in de gunst van de gast.”

7. Volg individuele en groepsenergie

Grote facilitators reageren op de energie in de ruimte en passen zich dienovereenkomstig aan, evenals het werk om de energie te verleggen naar het verhogen van de niveaus van zowel individuele als collectieve betrokkenheid. Ik heb van Diane geleerd dat facilitators de “subtiele energie” in de groep moeten volgen en beoordelen en niet alleen de inhoud van wat er wordt gezegd.

Het is alsof je in een auto zit met iemand die boos is – je kunt de woede niet zien, maar je kunt het zeker voelen. Subtiele energie wordt gevoeld, maar kan niet gemakkelijk worden gemeten. Het is niet altijd zichtbaar, hoewel het soms kan worden weerspiegeld in de lichaamstaal van mensen of gezichtsuitdrukkingen.

8. Bekijk “Zelf als instrument”

Een cruciale stap op het pad om een ​​sterke facilitator te zijn, is om zelfbewuster en zelfbewust te worden. Terwijl we een groep helpen begeleiden, downloaden we niet alleen tips en tools; We brengen onze eigen mensheid in grotere dienst en maken meer van wie we zijn om onze gemeenschappen te versterken.

Een effectieve facilitator worden betekent zich inzetten voor een belangrijke en voortdurende persoonlijke ontwikkeling en het beschouwen van ‘zelf als instrument’, zoals Diane het ooit noemde, in een gesprek. Onderzoek blijkt dat hoe meer ontwikkeld een persoon wordt, hoe meer zelfbewustzijn ze hebben.

Het drijfbegrip achter het zelf-instrument is dat we onszelf zien als een krachtige kracht voor verandering. Net als een muziekinstrument moeten we optimaal worden afgestemd, wat betekent dat we onszelf constant verfijnen. Dit vereist dat onze sterke punten, zwakke punten en vooroordelen van dichterbij worden bekeken.

Het is ook van vitaal belang dat teamleiders een groeimindset belichamen. Dit maakt hen flexibele leiders die openstaan ​​voor verbetering en ontvankelijk voor constructieve feedback, zij het uit gezinnen of collega’s. Door nederig en benaderbaar te zijn, worden ze het soort leiders dat teams nodig hebben om zo’n dynamisch intercultureel werk te doen.

Wanneer er vertrouwen en samenwerking is tussen opvoeders en gezinnen, voelen kinderen het. Ze voelen zich geaccepteerd en gewaardeerd. Ze voelen zich bekend. Dan zijn school en thuis als haakjes, met kinderen die zijn genest in een gemeenschap die zich verbonden voelt in plaats van gefragmenteerd. In dat soort kwaliteitsonderwijsomgeving is het veiliger om te leren.