Acht gewoonten van effectieve bruggenbouwers

In dit verkiezingsjaar is het een moeilijke tijd om een ​​bruggenbouwer te zijn. Op scholen, in geloofsgemeenschappen, buurten, op de werkplek, in sociale media, journalistiek en politiek, drijven de prikkels ons ertoe om ons te verschansen met ons eigen “team”.

Er is veel te weinig beloning voor mensen die de grenzen van verschillen overschrijden, nieuwsgierig luisteren naar degenen met wie we het oneens zijn, de ‘ander’ humaniseren en nederig onze blinde vlekken erkennen terwijl we leren van mensen die de wereld anders zien. Sterker nog, uit de pas lopen, zelfs de geringste hint van het zoeken naar politieke orthodoxie of ideologische zekerheid, kan ernstige sociale gevolgen hebben. Deze druk heeft bijgedragen aan sociale isolatie, kritisch onderzoek ondermijnd en bijgedragen aan het rafelen van het democratische weefsel van ons land.

Daarom werken we aan het cultiveren van de wil en het beoefenen van de vaardigheden om kloven te overbruggen en de grenzen van verschillen te overschrijden om dringende problemen op te lossen, op campussen, op werkplekken, in gemeenten, organisaties en gemeenschappen. Op dit moment is dit tegencultureel werk.

Omdat we dit werk naar steeds meer plekken hebben gebracht en steeds meer mensen het zien toepassen in hun leven, hebben we ontdekt dat het niet makkelijk is om het vol te houden. bruggen bouwen en belichamen het met de diepgang die nodig is om echte verandering teweeg te brengen, tegen serieuze tegenwind, bruggenbouwers hebben de wil nodig om de grenzen van verschil te overschrijden en de vaardigheid om dat goed te doen. Ze floreren wanneer ze een diepere set gewoontes omarmen en belichamen.

In een tijd van steeds giftiger wordende polarisatie, waarin het demoniseren van de ‘ander’ standaardpraktijk is geworden, zal het dit diepgaandere werk van het opbouwen van nieuwe gewoontes vergen om onze gemeenschappen in een andere richting te bewegen.

1. Ken uzelf en uw doel

Bruggen bouwen begint met het erkennen dat we allemaal een uniek perspectief hebben dat gevormd wordt door onze ervaringen. We kunnen het beste bruggen bouwen als we ons committeren aan het onderzoeken van wat een vuur in onze buik doet ontbranden.

Denk aan de woorden van de 16e-eeuwse soefi-dichter Rumi: “Iedereen is gemaakt voor een bepaald werk, en het verlangen naar dat werk is in ieders hart gelegd… Laat je in stilte aangetrokken worden door de sterkere aantrekkingskracht van datgene waar je werkelijk van houdt.”

Wanneer we ons verbinden met ons diepere doel, kunnen we een sterke rug en zachte voorkant cultiveren. Anders gezegd, wanneer we vertrouwen hebben in wat we diep geloven (sterke rug), is er geen noodzaak om ons te gedragen alsof we broos zijn; we kunnen een zachte voorkant hebben. We kunnen stevig in onze overtuigingen staan ​​en toch uitnodigend zijn.

Bruggenbouwers die zich inzetten voor dit diepe bewustzijn over zichzelf – hun overtuigingen, geloof, motivaties en unieke doel – zijn waarschijnlijk beter voorbereid om met een geduldige en aanhoudende openheid de grenzen van verschillen te overschrijden.

2. Geloof in de kracht van luisteren

Als we leren om met nederigheid en nieuwsgierigheid te luisteren naar de mensen met wie we het oneens zijn, kan dat ons leven veranderen.

Dat is een gewaagde bewering, maar het is waar. Als gewone stervelingen kunnen we niet het hele verhaal, het volledige plaatje, alle oplossingen of zoveel andere belangrijke dingen zien. Door echt naar het perspectief van anderen te luisteren, kunnen we de blinde vlekken in ons eigen plaatje, verhaal of wereldbeeld opvullen. We hoeven het niet met elkaar eens te zijn, maar door die diep uiteenlopende perspectieven op ons in te laten werken, kunnen we diepere waarheden ontdekken.

Na verloop van tijd werkt de ervaring van authentiek luisteren ook op ieder van ons en maakt het andere dingen mogelijk. We weten ook dat het omgekeerde waar is. Als we ons niet gehoord of tot zwijgen gebracht voelen, is de kans groter dat we ons destructief, negatief gedragen of op zijn minst niet bereid zijn om ons in te zetten. Bruggenbouwers weten dat luisteren een superkracht is die, wanneer deze doelbewust wordt beoefend, ons, onze relaties en zelfs de diepste uitdagingen waarmee onze gemeenschappen worden geconfronteerd, kan transformeren.

3. Omarm complexiteit

Mensen hebben het krachtige vermogen om patronen te herkennen. Die eigenschap is krachtig. Het stelt ons in staat om simpele dingen te doen, zoals dagelijks uit mokken drinken, zonder dat we hun functie opnieuw hoeven te beoordelen. We verwarren mokken niet met onze schoenen. We weten intuïtief dat schoenen aan onze voeten gaan en mokken in onze mond komen. Het stelt ons ook in staat om wereldwijde problemen zoals ziekte en wanhoop te identificeren en op te lossen.

Hoewel het zien en categoriseren van patronen ons helpt om soepel te functioneren, is dit niet per se zo behulpzaam bij het begrijpen van een individu. Deze sorteercapaciteit kan ertoe leiden dat we ten onrechte denken dat we weten hoe iemand heeft gestemd op basis van de kleur van zijn hoed, iemands geslacht op basis van zijn haar, of iemands familiegeschiedenis op basis van zijn religie.

Maar bruggen bouwen begint met het loslaten van die aannames en nieuwsgierig zijn naar de verhalen van de echte mensen met wie we in contact komen. Mensen zijn complex en als we dat vergeten, kunnen we anderen (en mogelijk onszelf) gaan zien als monolieten die slechts één standpunt innemen, dat juist of onjuist is. De diepere waarheid is dat mensen niet volledig gedefinieerd kunnen worden door één standpunt of overtuiging.

4. Creëer een constructieve en relationele context

Hoewel gesprekken over verschillen heen een van de beste manieren kunnen zijn om uitdagingen aan te pakken, beginnen bruggenbouwers zelden, of nooit, met een debat over een kwestie. Belangrijk is dat bruggenbouwers, wanneer ze een omstreden kwestie willen aanpakken, vooraf tijd investeren om de context te creëren waarin meningsverschillen constructief zijn.

Simpel gezegd geloven de meest effectieve bruggenbouwers erin om eerst samen brood te breken. Ze beginnen met het leren kennen van elkaars waarden, wereldbeelden, hoop en dromen. Na verloop van tijd kunnen relaties steeds meer spanningen aan. Dus bouwen we dat vertrouwen geduldig op door onze oprechte zorg voor anderen. We leven in een snelle wereld en er worden onmiddellijke reacties en antwoorden verwacht. Vaak voelen we ons gedwongen om op dat moment te reageren als iemand iets zegt dat niet goed bij ons valt.

Leren om de stimulus, wat ze zeiden, te scheiden van onze reactie, hoe we reageren, kan een krachtige pauze creëren. Een snelle reactie op iemand die we niet goed kennen, zal waarschijnlijk geen constructieve impact hebben. Soms is het beste wat we kunnen doen, afzien van onhandige actie wanneer we worden getriggerd. En omdat er geen verjaringstermijn is voor het reageren, kunnen we op adem komen, de relatie laten groeien en na verloop van tijd voorbij de krantenkoppen komen om dieper in te gaan op de persoon en een blijvende impact te hebben op de persoon wanneer de tijd rijp is.

5. Gebruik bruggenbouw om echte problemen op te lossen

Geen enkele persoon of groep mensen heeft het monopolie op de waarheid.

Bruggenbouwers onthullen hoe zij en anderen zijn gaan geloven wat wij geloven. Echt transformerende oplossingen kunnen worden gevonden door ervaringen en inzichten bloot te leggen en deze in een constructief gesprek te plaatsen met overtuigingen die verschillen van de onze. Dus wanneer bruggenbouwers heel andere en uitdagende overtuigingen tegenkomen, richten ze zich op het begrijpen hoe iemand tot hun standpunten is gekomen en waarom die overtuigingen belangrijk voor hen zijn.

Deze instelling betekent ook dat we onze ideeën niet hoeven te verwateren of hoeven te streven naar een ‘zacht midden’-compromis. Hoewel het proberen om kloven te overbruggen niet garandeert dat we een gemeenschappelijke basis zullen vinden, creëert het wel de mogelijkheid waar het voorheen onmogelijk leek. Dit wordt mogelijk juist omdat we in staat zijn om wereldbeelden die verschillen van de onze en de diepere motivaties achter de standpunten van mensen duidelijker te begrijpen.

Bruggenbouwers beseffen dat alle betrokken partijen een pad nodig hebben om verder te komen dan de manier waarop dingen tot nu toe zijn gedaan.

Bijvoorbeeld, in pogingen om uitdagingen rond strafrecht aan te pakken, worden twee van de grootste belanghebbenden vaak buiten beschouwing gelaten: mensen die in gevangenissen hebben gewoond en gewerkt. Voor deze mensen is bruggen bouwen niet theoretisch of retorisch; het is een methode om daadwerkelijk dodelijke uitdagingen op te lossen. Zeventig procent van de mensen die in de VS gevangen hebben gezeten, ervaart recidivisme binnen vijf jaar na hun vrijlating, terwijl de gemiddelde levensverwachting voor mensen die in Amerikaanse gevangenissen werken slechts 59 jaar is (ongeveer 15 jaar minder dan de gemiddelde Amerikaan). Effectieve bruggenbouwers weten dat diepgaand begrip van de uiteenlopende ervaringen van mensen van verschillende kanten van het probleem slechts een eerste stap is; het bouwen van gemeenschappelijke oplossingen geeft ons de grootste kans om kapotte systemen te transformeren.

6. Kweek een diepe liefde

Ongeacht waarom we bruggen bouwen, we kunnen het fundamenteel oneens zijn met iemand en hem of haar toch respecteren en zelfs liefhebben. Dit werk zal zijn belofte niet volledig waarmaken als het gereduceerd wordt tot een “verbeterde techniek” of “betere berichtgeving.”

Het is zeker waar dat alleen al het beoefenen van de technieken nieuwe mogelijkheden kan openen en in veel gevallen kan dienen als een poort naar diepere, innerlijke verkenning en menselijke verbinding.

De diepere basis die dit werk moet bezielen als het zijn transformatieve potentieel wil bereiken, is echter een diep geloof in mensen. Bruggenbouwers gebruiken luisteren om hun hart te openen en een blijvend geloof in de waardigheid en het geweldige potentieel van elke persoon te activeren. Mogen we altijd in dienst staan ​​om een ​​diepe liefde voor andere mensen te ontketenen, niet alleen ondanks onze meningsverschillen, maar misschien zelfs juist vanwege onze meningsverschillen.

7. Zet je in voor een leven lang oefenen

Als bruggen bouwen een kunst is die ontstaat door nauwe, soms gespannen, betrokkenheid en interactie met anderen, blijft er één vraag over: hoe word ik er goed in?

De waarheid is dat je, naarmate je de wil ontwikkelt, de vaardigheden die je in een basistraining over luisteren, verhalen vertellen en feedback leert, kunt toepassen en het vervolgens op het werk, tijdens het avondeten of met een vriend kunt proberen. Door deze aanpak te oefenen, kun je nieuwe gewoontes opbouwen. Je hoeft er niet perfect in te zijn of te verwachten dat je elke keer succesvol bent. Toch is de waarheid dat het niet makkelijk is om gewoon te willen verschijnen en constructief te zijn in een gespannen situatie waarin je belangrijke verschillen overschrijdt.

Naast de vaardigheden die u kunt gebruiken om uw capaciteit buiten deze moeilijke gesprekken te ontwikkelen, kan dat ook helpen. We denken daar in drie dimensies over: spiritueel, emotioneel en fysiek. Denk na over hoe u uw tijd buiten uw overbruggingswerk investeert, zodat uw lichaam, hart en geest goed verzorgd worden en in de optimale positie zijn om het uitdagende werk van overbrugging uit te voeren. Net als een topsporter of teamleider wilt u op het toppunt van uw kunnen zijn.

8. Wees voorbereid op ongemak

In je drukke leven heb je misschien maar beperkt de tijd om de vaardigheden te leren, de gewoontes op te bouwen en deze diepere capaciteiten te cultiveren. Dat is oké. Het belangrijkste is dat dit werk een houding vereist die nederig genoeg is om te erkennen dat bruggen bouwen een oefening is, geen bestemming. Voor bruggenbouwers betekent dat ongemak, omdat we ons uitstrekken om in contact te komen met degenen met wie we het oneens zijn.

Hoewel we de kleine training in de praktijk moeten brengen, verwachten we niet dat het elke keer goed gaat en dat alles op zijn plek valt. We blijven bijna altijd zitten met meer vragen voor voortdurende zelfreflectie: Had ik harder moeten pushen? Had ik me meer moeten openstellen? Heb ik me ingehouden? Ben ik te mild geweest voor de dingen waar ik diep in geloof?

Het werk van bruggen bouwen betekent dat we die vragen steeds opnieuw moeten overwegen. Wanneer we ervoor kiezen om de “ander” in te schakelen om dringende problemen op te lossen, investeren in relaties die de grenzen van verschillen overschrijden en in de spanning van moeilijke gesprekken zitten, betekent dat dat we met ongemak zitten. Ongemak zien als een teken dat we groeien en rekken in plaats van dat gevoel te vrezen en te hopen dat het weggaat en we weer eenvoudig comfort vinden, is onderdeel van de reis van de bruggenbouwer.

Bruggenbouwers willen de uitdagingen waar onze gemeenschappen voor staan ​​oplossen en ze willen het sociale weefsel van ons land samenweven. En ze geloven dat het voeren van een moeilijk gesprek uiteindelijk tijd bespaart, relaties opbouwt en uiteindelijk minder emotionele tol eist dan het opkroppen ervan, in de hoop de gesprekken te vermijden of de oppositie gewoon de mond te snoeren.

Dat is werk waar we ons allemaal aan kunnen committeren en dat we elke dag kunnen beoefenen. Soms werkt het, soms blijft de uitdaging. Maar elke keer leren we over onszelf en over elkaar. Samen kunnen we een cultuur bouwen waarin de helden de bruggenbouwers zijn.